Wsparcie emocjonalne dzieci w czasach koronawirusa
Drodzy Rodzice!
W związku z aktualną sytuacją epidemiologiczną w Polsce, pamiętajmy o wsparciu emocjonalnym naszych dzieci. Z uwagi na szczególną sytuację, obarczoną podwyższonym poziomem lęku i stresu przesyłam kilka wskazówek: Jak wspierać dziecko/nastolatka w radzeniu sobie z lękiem przed koronawirusem?
1. Znormalizuj lęk - wyjaśnij, że lęk działa jako pożyteczna i ochronna emocja: ostrzega nas przed potencjalnym zagrożeniem pomagając w utrzymaniu bezpieczeństwa. Możesz powiedzieć: Czując umiarkowany lęk/niepokój odpowiednio reagujemy na pojawiające się zalecenia dotyczące koronawirusa, np. przestrzegamy zasad higieny.
2. Upewnij się, że dziecko/nastolatek nie przecenia niebezpieczeństwa lub nie zaniża swoich zdolności do poradzenia sobie w sytuacji zagrożenia. Skup się na zasobach: Co możesz zrobić, aby jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko zachorowania? - omów zalecenia zdrowotne.
3. Przekieruj uwagę na innych. Badania sugerują, że nastolatkowie czują się lepiej, kiedy przekierowują uwagę na wspieranie innych. Zastanówcie się, co można by zaoferować w tym trudnym czasie innym: wsparcie młodszego rodzeństwa, zróbcie razem porządki w szafie (niepotrzebne ubrania będziecie mogli w późniejszym czasie przekazać potrzebującym) itd.
4. Kontroluj napływ informacji. Zrezygnuj z ciągłego monitorowania sytuacji w mediach, do których ma dziecko/nastolatek (włączony telewizor, radio). Dobrze także w tym czasie ograniczyć dzieciom dostęp do social mediów - zamieszczane tzw. fake newsy z uwagi na poziom rozwoju poznawczego mogą być przyjmowane jako bezdyskusyjna prawda np. wszyscy zachorują.
5. Nie unikaj rozmów dot. pojawiającego się lęku u dziecka/ nastolatka. W rozmowie staraj się oddzielać informacje prawdziwe od nieprawdziwych. Wyjaśnij, czym jest lęk i jakie zachowania związane z ograniczeniem rozprzestrzeniania wirusa są konieczne (ucz zasad bezpieczeństwa, zalecenia WHO np. dot. mycia rąk itd.). Wyjaśnij również, że nadmierne i obsesyjne koncentrowanie się na temacie może sprawić, że poczujemy się jeszcze bardziej wystraszeni.
6. Zadbaj o stałe schematy dnia, które pozwolą dziecku poczuć się bezpiecznie: regularne posiłki, stałe pory snu, wspólny czas na zabawę.
7. Zadbaj o siebie. Dzieci obserwują nasze reakcje. Pamiętajmy, że najmłodsi członkowie rodziny są najbardziej wrażliwi na to co dzieje się z ich opiekunami.