Zarys dziejów Szkoły Podstawowej Nr 29 w Bielsku-Białej
Pierwsze wzmianki o szkole w Komorowicach pojawiają się około 1608 roku w związku z przybyciem do wioski katolickiego plebana, który otworzył szkołę. Następnie znajdujemy informację, że w XVIII wieku istniała szkoła jednoklasowa, której nauczycielem był organista. Pod koniec tego wieku, oprócz istniejącej przy szkole, powstały szkoły ludowe na Barku i w Komorowicach Niemieckich. W tych czasach niemal cała ludność parafii była jeszcze niepiśmienna.
W pierwszej połowie XIX wieku szkoła w Komorowicach była poważną instytucją, która w 1840 roku otrzymała chorągiew. Dnia 5 czerwca 1863 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły, a już 5 listopada tego roku nastąpiło poświęcenie wybudowanego budynku parterowego. Po dwóch latach, 20 listopada 1865 roku nastąpiło uroczyste otwarcie szkoły. Wzrastająca corocznie liczba dzieci, spowodowała zwiększenie personelu nauczycielskiego i konieczność dobudowania piętra budynku szkolnego, co nastąpiło już w 1890 roku.
Pierwotnie szkoła trzyklasowa, później została przekształcona na czteroklasową. Po ukończeniu czterech klas, organizowano naukę dopełniającą dla dzieci w miejsce nauki niedzielnej. Budynek szkolny mieścił w sobie cztery klasy i małą kancelarię. Jedna sala o większych rozmiarach przeznaczona była na uroczystości szkolne. Początkowo w budynku tym mieściło się również mieszkanie kierownika szkoły. Obok budynku szkolnego znajdował się sad i ogród warzywny oraz szkolne pole. Od strony północnej usytuowane było małe boisko.
Do szkoły w Komorowicach Krakowskich uczęszczała również większość dzieci katolików, mieszkających na terenie Komorowic Śląskich, gdzie istniała jedynie prywatna szkoła ewangelicka, utworzona w 1869 roku. Starania o założenie polskiej szkoły w Komorowicach Śląskich, rozpoczęto w 1928 roku.
Na początku XX wieku dzięki działającej kilkuklasowej szkole, procent analfabetów na terenie Komorowic był niewielki, a po odzyskaniu niepodległości położono jeszcze większy nacisk na rozwój szkolnictwa i objęcie nim wszystkich dzieci. W miarę przybywania dzieci i młodzieży nauka odbywała się nie tylko w budynku szkoły, ale dodatkowo dwie klasy urządzono w obecnym Domu Kultury, gdzie uczyły się klasy piąte oraz na Podlesiu klasy pierwsze i drugie. W 1929 roku rozszerzono szkołę aż do klasy siódmej.
Gdy mury starej szkoły nie mogły pomieścić dzieci i młodzieży, w 1936 roku uchwalono, że potrzebna jest nowa szkoła. Budowę rozpoczęto w 1937 roku. W tym też roku wzniesiono fundamenty i mury do pierwszego piętra. W następnym roku wybudowano dalszą część murów i położono dach. W 1939 roku wykonano jeszcze klatkę schodową na pierwsze piętro. Dalsze prace zostały przerwane z powodu wybuchu wojny. W czasie okupacji Niemcy umieścili w szkole magazyn amunicji. Pod koniec wojny mury szkolne zostały przez Niemców podminowane. Na szczęście nie zdążyli zniszczyć budynku.
Po wojnie intensywnie przystąpiono do działania. Budynek starej szkoły przeznaczono na przedszkole oraz zajęto się ogromnym dziełem, jakim było dokończenie budowy budynku szkolnego.
Szkołę oddano do użytku w 1946 roku, a dokładnie 8 września nastąpiło częściowe oddanie budynku szkolnego na użytek dzieci i młodzieży, udało się bowiem wykończyć kilka sal na parterze. Już w maju 1947 roku założono w szkole centralne ogrzewanie. W 1948 roku wykończono pomieszczenia na pierwszym piętrze, a później na drugim. Uroczystość oddania w całości budynku szkolnego odbyła się 5 września 1948 roku. Następnym etapem przy budowie szkoły było zajęcie się niwelacją terenu wokół budynku oraz ogrodzenie całości. Już w następnym roku po całkowitym uruchomieniu szkoły, czyli w 1949 roku, przystąpiono do urządzania boiska szkolnego. Ogrodzeniem terenu wokół szkoły zajęto się w latach 1950-54. Uroczyste przekazanie do użytku szkolnego boiska wraz z ogrodzeniem nastąpiło 26 czerwca 1955 roku. Kolejnym marzeniem było wybudowanie nowoczesnej sali gimnastycznej, co udało się zrealizować i w uroczysty sposób otworzyć 20 października 1957 roku. Pomieszczenia w suterenach pod salą gimnastyczną wykorzystano na szatnię, łaźnię z natryskami i pomieszczenia magazynowe. Kolejnym krokiem było oddanie 31 maja 1959 roku do użytku Domu Nauczyciela.
Równocześnie w szkole powstawały kolejne pracownie przedmiotowe oraz dobrze wyposażona biblioteka szkolna. Nowoczesne zaplecze sportowe oraz bogata baza dydaktyczna stawiała placówkę wśród najlepszych w powiecie.
Polityka rozwojowa szkoły kontynuowana była przez kolejnych Dyrektorów Szkoły i tak jest do dziś.